De gitaar als vrind

Als het goed is, reikt hij vanavond in Vlissingen voor de vierde keer zijn eigen prijs uit: de Eddy Christiani Award. En wel aan Jan Akkerman. Bijzondere man toch, die Christiani. Bijna 91 inmiddels, een heer in alles, iemand die mijlenver af lijkt te staan van de rock-'n-roll, maar aan wie veel voorname hedendaagse gitaristen uit die hoek zich toch schatplichtig weten. Zoals Akkerman.

De Wereld Draait Door had gisteravond een aardig filmpje met Christiani, de eerste in Europa die - eind jaren dertig - elektrische gitaar speelde. Zijn bekende oneliner, die hij bij vrijwel elke gelegenheid debiteert, kwam ook weer voorbij: Wie zijn gunst aan de gitaar kan geven, heeft een vrind voor heel zijn leven. Een andere uit zijn repertoire is: Ik ben hoogbejaard en dunbehaard, maar nog fijnbesnaard.

Optreden zit er naar verluidt niet meer in. Daarom maar beelden van de uitreiking van vorig jaar, toen hij nog wel zijn vaste medley van hits deed. Met 'playbackgitaar', maar dat nam niemand hem kwalijk.