Een primeur voor Middelburg. Herman van Veen was vandaag, samen met gitariste Edith Leerkes, in de synagoge voor de allereerste opvoeringen van zijn programma Selma, dat een eerbetoon is aan het joodse meisje Selma Meerbaum-Eisinger (1924-1942).
Het is een zeer persoonlijk - Van Veen is pas onlangs gaan vertellen over zijn joodse wortels - en aangrijpend programma, waarbij hij het zelf ook herhaaldelijk te kwaad kreeg. Prachtig spel (en af en toe ook zang) ook van Leerkes.
Ik moest na de middagvoorstelling steeds denken aan de laatste woorden die Meerbaum in het werkkamp, op de drempel van de dood, noteerde:
Das ist das Schwerste: sich verschenken
und wissen daß man überflussig ist,
sich ganz zu geben und zu denken,
daß man wie Rauch ins Nichts verfließt.
En op de valreep schreef ze er nog een zinnetje bij: Ich habe keine Zeit zu Ende zu schreiben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten