De Machinefabriek in 1964 (foto: gemeentearchief Vlissingen)
Normaal ben ik niet zo van de acties en de Duyvendakjes, maar voor het verzet tegen de sloop van de Machinefabriek in Vlissingen ben ik wel warm te krijgen. De argumenten die de Cultuurwerf in haar petitie aandraagt, kan ik grotendeels onderschrijven.
Maar het zou vooral een aanklacht moeten zijn tegen de boekhoudstedenbouwkunde, de eerst-slopen-en-dan-nadenken-mentaliteit, het vergeten wat een stad écht nodig heeft. Dat machtige gebouw, dat toonbeeld van cultureel erfgoed, stáát er al, prachtig smachtend naar een mooie invulling.
Die zal, eerlijk is eerlijk, niet eenvoudig te realiseren zal zijn. Maar de Machinefabriek is wel zo'n beeldbepalend element dat in belangrijke mate het karakter van Vlissingen bepaalt en waarmee de (ahum) bijna-Kunststad van het Jaar 2008 zich, zeker op cultureel gebied, écht kan onderscheiden.
De geslaagde voorbeelden - neem de Westergasfabriek in Amsterdam, neem de Verkadefabriek in Den Bosch - zijn er. Laat het gemeentebestuur eerst maar eens aantonen waarom het in Vlissingen niet zou kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten