 |
| Clazz Ensemble |
Het project begon met het idee componisten met een Zeeuwse achtergrond een nieuw stuk te laten componeren dat hun band met de provincie weerspiegelt. Deze werken werden door het veelzijdige Clazz Ensemble enkele malen uitgevoerd onder de overkoepelende titel Delta Suite.
Nu de stukken ook digitaal voorbeeldig zijn vastgelegd en uitgebracht op het Zefir-label, wordt de veelzijdigheid ervan des te duidelijker. De muziek van Douwe Eisenga kan me altijd bekoren en zijn bijdrage Delta Dance, volgens de beproefde formule van repeterende thema's waarop steeds subtiel wordt gevarieerd, is daar geen uitzondering op. Het had zelfs langer mogen duren dan de ruim negen minuten die het nu in beslag neemt.
De inbreng van Dies le Duc bestaat uit elf delen: een bonte verzameling muziekstukken, een veelheid aan ideeën, soms nauwelijks uitgewerkt of bewust half strandend, maar altijd intrigerend. Als een rode draad keert het thema van Luctor et Emergo in vier stappen terug, van het letterlijk eentonige eerste deel tot en met het volgroeide laatste deel.
Erg geslaagd vind ik de zevendelige Babel Suite van Dick de Graaf, de bandleider van het Clazz Ensemble: dwingend, swingend, maar zeker niet voorspelbaar. Muziek die tot de verbeelding spreekt.
Eén vraag blijft onbeantwoord: wat is er gebeurd met Obsessive phenomena, het werk dat Friso van Wijck als vierde componist voor de Delta Suite schreef en dat ook enkele malen is uitgevoerd? In de uitgebreide documentatie bij de cd is er niets over terug te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten