De prijsuitreiking vanavond in de mooie repetitieruimte van Theaterproductiehuis Zeelandia in Middelburg had wat meer cachet dan de voorgaande edities, dankzij de wat intiemere setting. En toch werd het niet al te stijf, mede dankzij dichter Theo Raats die de beeldjes voor de winnaars per ongeluk van het toch al wat wankele tafeltje zwiepte en commissaris van de koningin Karla Peijs, die onomwonden bekende als juryvoorzitter de boeken helemaal niet te lezen.
Indrukwekkend waren de dankwoorden. De moeder van de afwezige Franca Treur hekelde het feit dat de roman Dorsvloer vol confetti te vaak wordt gelezen als het verhaal van de familie Treur. ,,Dat het om fictie gaat, losjes gebaseerd op de jeugd van de schrijfster, wordt in Zeeland helaas maar weinig onderkend."
Floortje Zwigtman (samen met Antheun Janse overigens de enige genomineerden die aanwezig waren) zei weliswaar geen dankwoord te hebben voorbereid, maar kwam toch met een doordacht pleidooi voor het belang van cultuur in het algemeen en literatuur in het bijzonder. Boeken, zo zei ze, dwingen je - juist in deze jachtige tijden - om langzaam te leren nadenken over grote thema's.
De PZC Publieksprijs ging naar Drijven op een dak van Anneriek van Heugten en Mariëlla van de Beek, waarmee alle prijzen door vrouwen in de wacht werden gesleept. In totaal werd er voor de publieksprijs ruim 3700 keer gestemd, duizend keer meer dan vorig jaar. Dat is een heel mooie score. Het doel van de Publieksprijs, meer Zeeuwse boeken onder de aandacht brengen en de discussie erover op gang brengen, is zeker gehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten