Het culturele aanbod in Goes is weliswaar niet overdadig, maar gelukkig zijn de afgelopen jaren diverse heel aardige nieuwe initiatieven ontstaan, zoals Goes in Concert, het festival Beelden aan water en het in ere herstelde Muziekfestival Goes.
In het kader van het Afrikajaar gebeurt er ook veel dat de moeite waard is, met wat mij betreft als een van de hoogtepunten het AfrikaFilmFestival, dat maandag begint: 25 voorstellingen in negen dagen, verdeeld over bioscoop Merral en filmhuis 't Beest. Veel indrukwekkende films, en ook nog eens tegen lage prijzen (vijf euro).
Wat krenten uit de Afrikaanse pap: de openingsfilm I Am Because We Are (documentaire over aids in Malawi), I Bring What I Love (documentaire over de Senegalese zanger Youssou Ndour), The Constant Gardener (al bijna een klassieker), Tsotsi (over een straatjongen in Johannesburg) en U-Carmen E-Khayelitsha (een vrolijkmakende Afrikaanse variant op Bizets opera Carmen).
Een film die tijdens Film by the Sea 2005 diepe indruk achterliet, is Shooting Dogs van Michael Caton-Jones (komende woensdag te zien in 't Beest). In dezelfde periode kwamen nog twee voorname films uit over de Rwanda-genocide: Hotel Rwanda en Sometimes In April, maar Shooting Dogs is - hoewel puur als film gezien misschien niet volmaakt - wat mij betreft de indringendste. Toen destijds in Vlissingen na afloop van de film het licht in de zaal weer aanging, bleef vrijwel iedereen nog een tijd zitten. Verbijsterd, ondersteboven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten