woensdag 18 februari 2009
Yohimbe Brothers (+ Sister)
Je hebt heel veel goede muzikanten en veel heel goede muzikanten, maar als een band als de Yohimbe Brothers op het podium staat - zoals afgelopen avond in De Spot in Middelburg - dan weet je, vóel je, dat er ook zoiets bestaat als hors categorie.
Het openingsnummer, Invitation To A Situation, was meteen overweldigend. De bezieling, creativiteit en virtuositeit spatten ervan af. Niet vaak zag ik, zeker tijdens de eerste nummers, zoveel glimlachende gezichten in het publiek, als een onbewuste uiting van een mengeling van bewondering, vervoering en het besef van iets bijzonders getuige te zijn.
Je zou de Yohimbe Brothers oneerbiedig het hobbyproject van Living Colour-gitarist Vernon Reid (en DJ Logic) kunnen noemen, maar daarmee doe je het toch tekort. Eerder lijkt het erop dat hij juist hier zich muzikaal helemaal kan uitleven, samen met een reeks muzikanten die zich met hem kunnen meten. Het levert een zeldzame mix aan stijlen en citaten op, die moeiteloos in elkaar overlopen of tot een nieuwe eenheid worden gesmeed. Zodra je denkt de 'broers' (en één zuster) te doorgronden, slaan ze onverhoeds weer een totaal andere weg in.
Reid liet uiteraard, geholpen door een arsenaal aan effectapparatuur, horen wat hij kan op de snaren, zonder zich al te zeer in gefreak te verliezen. DJ Logic scratchte er lustig op lus, de flamboyante zangeres Maya Azucena zweepte het publiek op (We're all brothers and sisters), Taylor McFerrin toonde zich een vaardige rapper en beatboxer, toetsenist Leon Gruenbaum had vooral een dienende rol, Jared Michael Nickerson is een echte bassist - op de achtergrond, maar onmisbaar - en de klappen van drummer Don McKenzie kwamen aan als een heimachine.
Wat vooral opviel was het plezier óp het podium. Alsof daar geen muzikanten stonden die al overal ter wereld hebben gespeeld, maar een jonge regionale band die zich eindelijk aan het publiek mag presenteren.
De enige teleurstelling was de opkomst. Vernon Reid in Middelburg... je zou denken: dat is volle bak, dat is voor de deur vechten voor kaarten, maar de zaal was hooguit redelijk gevuld. Welke grootheden Willem Kniknie van Muziekpodium Zeeland ook hierheen haalt - en dat zijn er inmiddels al heel wat geweest - het blijft toch in Zeeland lastig om daar het bijbehorende publiek bij te vinden.
Update 20/2: Ook elders in het land maakten de YB deze week indruk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Jiehaa!!
BeantwoordenVerwijderenMij viel de opkomst juist niet tegen. Ga naar Lange Viele en vraag winkelend publiek drie New Yorkse impro-rock formaties te noemen. Dan weet je het.
BeantwoordenVerwijderen