Kickbokstragedie

Gelokt door de titel Zeeuwse Nachten zag ik drie jaar geleden in de Cameleon, een charmant klein theater in Amsterdam, voor het eerst een voorstelling van het Volksoperahuis. Het werd een memorabele avond, want zelden werden zo creatief, met zo weinig middelen en met zo veel humor zulke grote thema's - de problemen van de multiculturele samenleving, de zoektocht naar de Nederlandse identiteit - aan de kaak gesteld.

De wijze waarop Rogier Schippers met niet meer dan een mutsje Zeeuws meisje neerzette, is een klassieker geworden in het Nederlandse theater. Zeeuwse Nachten groeide, volgens plan, uit tot een drieluik. Deel twee was goed, maar kon voor het gevoel net niet tippen aan de eerste episode. Het slotdeel, bewust helemaal over the top, was evenmin slecht maar toch duidelijk het minste in de rij. De verrassing was er al lang af, het stramien te zichtbaar.

Het Volksoperahuis is nu met een nieuwe trilogie begonnen, maar dan over religie: Kruistochten. Het eerste deel, De martelaar: een kickbokstragedie, was gisteravond te zien in 't Beest in Goes. Het is weer een onnavolgbaar verhaal: over Samir in Amsterdam-Noord, wiens moeder ernstig ziek is, wiens vader het leven liet bij 'een proefrit van de Noord-Zuidlijn' en wiens broer en kickboksheld Mohammed omkwam toen het slachtoffer van een tasjesroof wraak nam (een bijna rechtstreekse verwijzing naar de zaak-Germaine C). Samir lijkt uitverkoren om een martelaar voor zijn volk te worden. Zoiets.

Het stuk zit ingenieus in elkaar, met mooie (muziek)theatrale vondsten, en Schippers excelleert opnieuw, ditmaal vooral als moeder en engel. Knap gemaakt, knap gespeeld, maar toch ontbreekt nog de opwinding van Zeeuwse Nachten 1. Je voelt dat er meer in zit en misschien komt dat er later - de productie staat nog aan het begin van haar tournee - meer uit. Ook de muziek spreekt op een of andere manier minder aan dan in de vorige serie.

Neemt niet weg dat het Volksoperahuis met zijn thema's, aanpak en gedachtenkronkels altijd weet aan te zetten tot discussie, tot napraten en -denken. En dat is wat waard.

De martelaar is zaterdag 7 maart te zien in het Arsenaaltheater in Vlissingen.