Skaten door Zeeuws Museum

Erg mooie korte film van Job 'Joppo' te Veldhuis. Museumstuk, dat onlangs in première ging in het Zeeuws Museum, is - zo tipte Running Culture vanavond - nu ook digitaal te bekijken. Het is een zeer geslaagde combinatie van jongerencultuur en museum. Prachtig hoe bijvoorbeeld de wandtapijten tot leven komen. De wijze waarop hier met cultureel erfgoed lijkt te worden omgesprongen, zal ongetwijfeld koren op de molen van de critici van het nieuwe Zeeuws Museum zijn.

De gitaar als vrind

Als het goed is, reikt hij vanavond in Vlissingen voor de vierde keer zijn eigen prijs uit: de Eddy Christiani Award. En wel aan Jan Akkerman. Bijzondere man toch, die Christiani. Bijna 91 inmiddels, een heer in alles, iemand die mijlenver af lijkt te staan van de rock-'n-roll, maar aan wie veel voorname hedendaagse gitaristen uit die hoek zich toch schatplichtig weten. Zoals Akkerman.

De Wereld Draait Door had gisteravond een aardig filmpje met Christiani, de eerste in Europa die - eind jaren dertig - elektrische gitaar speelde. Zijn bekende oneliner, die hij bij vrijwel elke gelegenheid debiteert, kwam ook weer voorbij: Wie zijn gunst aan de gitaar kan geven, heeft een vrind voor heel zijn leven. Een andere uit zijn repertoire is: Ik ben hoogbejaard en dunbehaard, maar nog fijnbesnaard.

Optreden zit er naar verluidt niet meer in. Daarom maar beelden van de uitreiking van vorig jaar, toen hij nog wel zijn vaste medley van hits deed. Met 'playbackgitaar', maar dat nam niemand hem kwalijk.

De lente van Bløf

(foto: Hans Peter van Velthoven)

Vandaag verschenen: het album April van Bløf. Hier mijn recensie, zoals die vandaag ook in de PZC stond:

Met de single Vandaag lijkt Bløf terug te gaan naar haar oorsprong, naar het tijdperk van vóór het wereldmuzikale album Umoja (2006) en het verstild melancholische Oktober (2008). Een pakkend, stevig nummer dat klinkt - en dat is een verdienste - alsof het er altijd al is geweest. Toch is het een wat verwarrende voorbode van het album April. Daarop geen beukende drums, geen elektrische gitaren, want is het net als Oktober een ingetogen, akoestische plaat.

Voor wie de wordingsgeschiedenis kent, is dat geen echte verrassing. Begin 2008 nam de band in het Pickering House in de buurt van Dublin zo'n dertig nieuwe nummers op, live en zonder 'overdubs'. Later werd besloten die als tweeluik uit te brengen, waarbij de 'donkere' nummers hun plek vonden op Oktober en de rest nu op April. Dat album ligt dan ook in het verlengde van zijn voorganger. De toon is optimistischer - minder mineur, meer majeur - maar het geluid is niet wezenlijk anders.

April bevestigt welke bijzondere prestatie in Ierland is geleverd. Het tweeluik kent ondanks zijn omvang eigenlijk geen zwakke momenten, klinkt voorbeeldig en het in één keer kunnen opnemen van de vaak complexe nummers, met strijkers zelfs, is een proeve van vakmanschap.

De meeste tracks van het album, waarop enkele malen direct of indirect naar Zeeland wordt verwezen, waren al te horen tijdens de deze week afgeronde theatertournee, met als hoogtepunten onder meer Overgave en het kleine Gelukkig. Tot de verrassingen behoren onder meer de mooie opener Aan Iedereen Die Wacht en vooral Wapenbroeders, waarvan de tekst werd gemaakt door Peter Slagers broer Ronald. De gitaarbasis in dat nummer doet trouwens veel denken aan Hemingway. Een andere verrassing is dat wie de cd in de computer stopt, via de Pickering Player onder meer een compleet live-album kan downloaden: XXS 2. Het vervolg op XXS, de digitale bonus bij Umoja.

De single Vandaag, geschreven bij het afscheid van manager Frank van der Meijden, komt niet uit de Pickering-sessies en is als extraatje aan April toegevoegd. Het kan wel eens de verbindende schakel blijken te zijn met de ruigere plaat die eind 2010 moet verschijnen.

Vandaag in De Wereld Draait Door (02/04/2009):



Primeur Wapenbroeders (over 'de blauwe Zeeuwse klei') bij Giel Beelen (02/04/2009):