zondag 15 november 2009

Moke in Goes: smeltende scepsis


Moke signeert na afloop van het optreden in Goes (meer foto's)

Voorafgaand aan het slotnummer bedankte, Moke-gitarist Phil Tilli het publiek. Hij noemde Goes 'het best bewaarde geheim van Nederland', prees de plaatselijke culinaire kwaliteiten, omschreef Zeeuwen als 'een mooi volk' en sloot af met de woorden: 'Moke houdt van Zeeland'.

De vraag is: houdt Zeeland ook van Moke? Aan de publieke belangstelling af te meten wel. Podium 't Beest in Goes was gisteravond, zoals dat heet, stijf uitverkocht. De zaal bleek zo overvol, dat je je zelfs afvroeg of de brandweernormen niet in het gedrang kwamen. Moke is dus populair, ook in Zeeland, ondanks de wat lauwe reactie op het onlangs verschenen album The Long And Dangerous Sea, na het sterke debuut Shorland (2007).

Toch reageerde het Goese publiek aanvankelijk wat afwachtend. Ik betrapte mezelf ook op enige scepsis. Bij Moke moet je blijkbaar iets overwinnen. Misschien komt het door de hele uitstraling van de band: de kleding, de bestudeerd-nonchalante coiffures, die malle Grolsch-reclame, de cool bedoelde blikken, de spots die bewust veelal van achteren op de groep schijnen waardoor de bandleden overkomen als duistere gestalten met halo's rond de hoofden. Moke oogt meer als een zorgvuldig bedachte act, een concept, dan als een organisch gegroeide band.

Toch moet die lichte weerstand het uiteindelijk afleggen tegen de muzikale kwaliteit. Moke is toch, eerst en vooral, een uitstekende band, die weet hoe je een goede show moet neerzetten, met de epische songs The Long Way en Lament als hoogtepunten. De zinderende uitvoering van Here Comes The Summer deed bij mij het laatste restje scepsis wegsmelten. Inderdaad, een 'oud' nummer, want het nieuwe werk overtuigt toch nog net wat minder. De assocatie met Echo & The Bunnymen is soms wel erg nadrukkelijk.

Na afloop nam het vijftal alle tijd om te signeren en fans te woord te staan. Geen pose, maar normale, vriendelijke jongens, blij met de aandacht en content met een geslaagd optreden. Net zoals dat dankwoordje van Phil Tilli - hoewel mogelijk bij elk optreden in diverse varianten herhaald - toch opvallend gemeend klonk.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten