Het eerste memorabele concert voor 2012 is, voor mij dan, al een feit. Gisteravond traden The Ploctones op in 't Beest in Goes. Dat is op zich al een waar genoegen, maar de tijdelijke samenwerking met de Zwitserse stemkunstenaar Andres Schaerer maakte er echt iets bijzonders van.
Over de klasse van The Ploctones - veruit de leukste Nederlandse band op het gebied van avontuurlijke jazz - blogde ik al vaker. Het viertal, met de teruggekeerde drummer Martijn Vink, voldeed opnieuw aan de verwachtingen.
Na een klein half uur zelf gespeeld te hebben, kwam gast Schaerer op het podium. Die verbaasde met de bijna onbegrensde mogelijkheden van zijn stem. Dat leverde onder meer fraaie scat-improvisaties op, imaginaire trompet/saxofoonduels met Efraim Trujillo en indrukwekkende human beatbox-demonstraties. En het paste allemaal wonderwel goed bij de muziek van The Ploctones.
Opvallend was wel de magere publieke opkomst. In Middelburg en Terneuzen trekken The Ploctones moeiteloos een volle zaal; in Goes enkele tientallen - enthousiaste - belangstellenden. 't Beest is ook niet de plek waar je dit soort concerten verwacht. Maar zoals Trujillo zei: ,,Zoals jullie klappen, voelt het alsof we in de Heineken Music Hall staan."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten