Afgelopen weekend was de vierde editie van Concert at Sea op de Brouwersdam. Het werd een waar muziekfeest. Zelden heb ik bezoekers (2x40.000) én artiesten zo euforisch gezien.En wie bijvoorbeeld het gastenboek van het festival leest, stuit ook op alleen maar lovende verhalen. (En op veel klachten over de (stank van de) wc's, maar als dat bij zo'n groot festival op een plek zonder enige faciliteiten het enige kritiekpunt is, dan is dat een goed teken.)
De programmering van het festival sluit niet echt aan bij mijn muzieksmaak, maar dat maakt bij Concert at Sea weinig uit. De plek en de sfeer - heel anders dan bijvoorbeeld bij Pinkpop en vergelijkbare festivals - zorgen ervoor dat iedereen een geweldige dag (dit jaar zelfs twee) heeft. Ook een kritische journalistenblik kan daar weinig aan afdoen. Hoe je ook over bijvoorbeeld Borsato denkt, daar op die dam overtuigde hij zelfs de grootste scepticus.
Opvallend was hoe vaak in die twee dagen de naam Zeeland viel. Vrijwel elke artiest had het er op of achter het bühne over en de naam van de provincie stond prominent boven het enorme podium, om maar te onderstrepen hoezeer het festival bijdraagt aan de promotie van Zeeland.
De vraag is wel: hoe nu verder. Groter kan Concert at Sea eigenlijk niet meer (de organisatie laat al doorschemeren volgend jaar terug te gaan naar één dag) en het wordt lastig om met verrassende namen op de proppen te komen. Racoon, VanVelzen, IOS, Ilse DeLange en uiteraard mede-organisator speelden niet voor het eerst op de Brouwersdam.
Een trekker als Borsato vind je niet zo snel. Buitenlandse acts van naam zijn vrijwel onbetaalbaar. In eigen land is de keuze beperkt. Guus Meeuwis zou kunnen, Anouk ook, Kane wellicht, maar dan houdt het eigenlijk wel op. Benieuwd waar de organisatie in 2010 mee op de proppen komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten