Moss imponeert ook op podium

Marien Dorleijn stond niet op de lijst van Bijzondere Zeeuwen van 2009 die vrijdag door commissaris van de koningin Karla Peijs in het zonnetje werden gezet. Toch zou hij er allerminst op hebben misstaan. Met zijn band Moss leverde de uit Middelburg afkomstige zanger/gitarist een van de beste en meestgeprezen albums van het jaar af: Never be scared/don’t be a hero. Sindsdien hoort Moss tot de eredivisie van de Nederlandse pop. En dus waren de verwachtingen hooggespannen voor het optreden van afgelopen gisteravond in De Spot (FOTO'S).

Het was al even geleden - ruim twee jaar - dat Dorleijn en de zijnen in Zeeland was te zien waren. Hij verontschuldigde zich daar zelfs even voor, in woord én muziek, in de vorm van I apologise. Het verschil tussen Moss anno 2007 en anno 2010 bleek groot te zijn. Toen ging het om een enigszins bedeesde singer-songwriter die ondersteund door andere muzikanten zijn fraaie, ingetogen nummers speelde. Nu stond er in De Spot een hechte band die regelmatig overdonderend mooie muziek maakt, met een frontman die elke schroom van zich lijkt te hebben afgeworpen.

Veelzeggend is de groep nauwelijks nog nummers (enige uitzondering: See no evil) van het debuutalbum The long way back (2007) speelde. Niet omdat die plaat niet goed is, maar omdat Moss sindsdien zoveel is gegroeid. De band klinkt, mede door de versterking met gitarist Michiel Stam, nu aanzienlijk krachtiger en gelaagder.

Never be scared... kwam vrijwel integraal voorbij. Hoe ingenieus de nummers op de plaat ook zijn, Moss wist ze op het podium zelfs nog een extra dimensie te geven. Hoogtepunt was een twaalfminutenversie van Silent hill, dat na een kalm Riders on the storm-achtig intro geleidelijk ontaardde in een apocalyptische climax.

Daarnaast liet Moss horen niet stil te blijven staan bij het huidige succes. Er wordt gewerkt aan nieuw materiaal, voor een album dat eind dit jaar wordt opgenomen. Middelburg kreeg de primeur van het nummer Everything dies in your heart, al moest het verstilde pareltje Previously unreleased, dat inmiddels is gecoverd door Bettie Serveert, daarvoor wijken.

Het einde van het concert kwam voor menigeen wat abrupt. De band waagde zich - gewoontegetrouw, overigens - niet aan een toegift, hoewel daar volgens het publiek alle aanleiding toe was.

Voordat Moss los kon gaan, mocht de Zeeuws-Vlaamse groep Bluem het publiek opwarmen. Het kwartet liet, als voorbode van de komende EP Chronicironic, opvallend veel nieuw werk horen. Dat klonk wat rauwer en volwassener dan hun bekende nummers en maakte in elk geval nieuwsgierig.