,,Waarom heb ik zo veel geld verspild aan van die crap-producten?", vraagt hij zichzelf af. Het is een veelzeggend moment. Na drie platen - For The Light In You Eyes (2002), Hold On A While (2005), Ordinary Man (2007) - en wisselend succes besloot de Middelburgse singer-songwriter het bij zijn vierde album heel anders aan te pakken. Niet langer moeizaam aanmodderen in Nederland maar een studio met sessiemuzikanten huren in Nashville, de bakermat van zijn (Americana-)muziek. Daar ontstond in enkele dagen precies de plaat die hij in zijn hoofd had.
Natuurlijk waren die vorige drie cd's niet echt 'crap', maar Pink Flamingo - zoals het nieuwe album heet - overtreft ze ruimschoots. Aan de songschrijver Danny Vera mankeerde al weinig en de doorgewinterde Amerikaanse muzikanten in de Hilltop Recording Studios (mensen die met de groten der aarde hebben gespeeld; een hoofdrol voor Rob Hajacos op de fiddle) én de vaardige producer John Nicholson laten zijn nummers zo veel beter klinken dan voorheen gebeurde.
De eerste single Dressed in black, een nummer met hitpotentie, is daar al een goed voorbeeld van en tussen de elf tracks op de plaat zit eigenlijk geen zwak moment. Het album is bovendien mooi vormgegeven en de bijgevoegde dvd, als 'the making of', is een waardevol extraatje. Enige bescheiden minpuntje, wat mij betreft, is dat er erg veel 'luisterliedjes' op de cd staan. Eén of twee up-tempo nummers meer, naast de single, C'mon Hold On en het sterke Just Like Stars, zouden het nog nét wat evenwichtiger hebben gemaakt.
En wil je Danny live zien; op 21 november a.s. treedt hij op in 't Spiegeltheater in Middelburg!
BeantwoordenVerwijderen